داستان ثبت نام کلاس اول من خیلی جالب هست. با توجه به اینکه دو تا دختر خاله داشتم که در نیمه اول سال به دنیا اومده بودند و من در آبان ماه (نیمه دوم) پدر برای اینکه من در آینده از این موضوع ناراحت نشوم، اقدام به جابجایی تاریخ تولد من می کنه و شناسنامه من را برای آخر شهریور می گیره. راستش را بخواهید الان که این همه سال گذشته هیچ حسی ندارم که این کار اون موقع خوب بوده و یا بد بوده. تقریبا شواهی ندارم که بتونم مطمئن بگم که در مورد خود من پدرم خوب کاری کرده و یا بد کاری کرده که شناسنامه من رو زودتر گرفته.
شما هم حتما در اطراف خود دوستانی دارید که تاریخ تولد را برای ثبت نام در کلاس اول دبستان جا به جا کرده اند. اما واقعا آیا این کار به صلاح است. اصلا آیا در این خصوص در دنیا استانداردی هم هست. (در زمان نوشتن این متن تحقیقی در این زمینه انجام ندادم.)
واقعا چه اصراری به این داریم که بچه ها را زودتر به مدرسه بفرستیم؟ دوست دارم که نه تنها تاریخ تولد را برایش جابه جا کرده اند بلکه تشویقش کردند و دو سال هم جهشی خونده. موضوع جهشی خوندن هم که یادتون هست. واقعا چرا باید در این حد برای گذران عمر عجله داشت.
اما فکر می کنم این روزها با حضور روانشناسان خوب کمی اوضاع بهتر شده. همچنین شنیدم و دیدم که حداقل و حداکثر سن (یک بازه سه ساله) برای ثبت نام در کلاس اول دبستان از طرف آموزش و پرورش تصویب شده. در واقع الان شما می توانید تا ۹ سالگی فرزند خود را در مناطق شهری به مدرسه نفرستید. البته امیدوارم که برداشت من از متن اطلاعیه آموزش و پرورش درست باشه. اما به هر حال اینکه همه به این نتیجه رسیده اند که لزومی ندارد فرزندانمون رو زودتر به مدرسه بفرستیم و یا عجله داشته باشیم که در سن پایین تری پایه های تحصیلی را طی کنند جای بسی امیدواری و خوشحال داره.
کودکی را تصور کنید که به خاطر مشغله پدر و مادر مجبور است یک سال کمتر از دیگران روزها در خانه استراحت کند.
ماجرا فقط در سال اول دبستان تمام نمی شود. ماجرا تا آخر عمر همراه طرف خواهد بود. همیشه از همکلاسی، همکار و … کوچکتر است و مجبور است تلاش زیادتری داشته باشد. مجبور است انرژی بیشتری صرف رسیدن به همراهانش بکنه.
آقا برای گذران عمر عجله نکنید.
وایسا دنیا من می خوام پیاده شم.
